string

Noun

ကြိုး

  • a ball/piece of string. tie up a parcel with string.

ကြိုးတူရိယာ။ © MUSICAL INSTRUMENT တင်းနစ် ဘက်တံ စသည် ရှိ ကြိုး။

  • break a string.

the strings ကြိုးတပ်တူရိယာကဏ။ ကြိုးတပ်တူရိယာအဖွဲ့။

  • The strings include violins/violas/cellos and double-basses.

ပုတီးစသည် အကုံး၊ အတွဲ။

  • a string of beads.

အတန်း။ တသီတတန်း။

  • a whole string of visitors.

computing စီကုံးထားသော အက္ခရာ၊ သင်္ကေတ အတွဲ။

    ~ strings plural

      Verb

      ~ sth up ဆွဲသည်။ သွယ် သည်။ တန်းသည်။

      • Flags had been strung up across the street.

      ရစ်ပတ်သည်

      • a long scarf strung around his neck/over the banister.

      ~ sth together သီကုံးသည်။ စီတန်းသည်။ သွယ်တန်းသည်။

      • fig carbon atoms strung together to form giant molecules.

      ကြိုးတပ်သည်

      • a loosely/tightly strung squash racket.

      ~ strings 3rd person; ~ strung past and past participle; ~ stringing present participle

        Adjective

        ကြိုးတူရိယာ

        • a string quartet.

        ပိုက်ကွန်။ ကွန်။

        • a string bag/vest.

        thesaurus