thrust
Noun
ထိုးချက်။ ထိုးသွင်းခြင်း။
- he drove the blade upward with one powerful thrust.
ထိုးဖောက်ခြင်း။ ဝေဖန်ခြင်း။ ခွပ်ခြင်း။
- a deep thrust into the opponent's territory.
ဒုံးစက်၊ ဂျက်အင်ဂျင် စသည်၏ ကန်အား။
ဆိုလိုရင်း
- What was the thrust of his argument?
~ thrusts plural
Verb
တိုးဝင်သည်။ တိုးထွက်သည်။ ထိုးထည့်သည်။
ထိုးထည့်သည်။ တိုး ဝင်၊ ထွက် သည်။ ဘေးထိုးသည်။
- she thrust her hands into her pockets.
~ at sb with sth; sth at sb လှံ၊ ဓား စသည်ဖြင့် ထိုးသည်။
- He thrust at me with a knife, thrust a knife at me.
~ past and past participle form of thrust