brush

Noun

စုတ်တံ၊ ဝက်မှင်ဘီး

    ဝက်မှင်ဘီး။ စုတ်တံ။ ဘရွတ်။ သွားပွတ်တံ။

    • a tooth-brush.
    • a dustpan and brush.
    • a clothes-brush.

    ယင်းဖြင့်တိုက်ခြင်း၊ ဖြီးခြင်း။ in sing.

    • give one's clothes/shoes/teeth/hair a good brush.

    သပ်ခြင်း။ ပွတ်ကာသီကာထိခြင်း၊ ငြိခြင်း။ in sing.

    • He knocked a glass off the table with a brush of his coat/arm.

    မြေခွေးအမြီး

      ချုံထူသောမြေ။ also brushwood

      • a brush fire.

      ငြိခြင်း

      • She had a nasty brush with her boss this morning.

      ~ brushes plural

        Verb

        ဝက်မှင်ဘီးနှင့် ဖီးသည်။ သွားပွတ်တံနှင့် ပွတ်တိုက်သည်။

          ဝက်မှင်ဘီး စသည်ဖြင့် တိုက်သည်၊ သပ်သည်၊ ခါသည်။

          • brush your clothes/shoes/hair.

          ဖွဖွကလေးသပ်သည်

          • His hand brushed hers.

          ~ brushes 3rd person; ~ brushed past and past participle; ~ brushing present participle

            Adjective

            ~ Brushy ချုံနွယ်ထူထပ်သော။ အမွှေးအမျှင်ထူသော။

              thesaurus