border

Noun

နယ်နိမိတ်။ နယ်စပ်ဒေသ။

  • The terrorists escaped across/over the border.

ဝိသေသအားဖြင့် ရည်ညွှန်း သော နယ်နိမိတ် အထူးသဖြင့် အင်္ဂလန်နှင့် စကော့တလန် ကြား၊ အမေရိကန် ပြည်ထောင်စု နှင့် မက္ကဆီကို နိုင်ငံကြား နယ်နိမိတ်။ in sing.

    အလှဆင်ထားသည့် အနားသတ်၊ အကွပ်။

    • a handkerchief/table-cloth with an embroidered border.

    လမ်းဘေးတစ်လျှောက်၊ မြက်ခင်း စသည်တို့တွင် အနားသတ် စိုက်ခင်း၊ ပန်းခင်း။

    • a border of tulips.

    ~ borders plural

      Verb

      နယ်သတ်သည်။ အစွန်းနယ်နိမိတ်ဖြစ်သည်။ ကျောခိုင်းနံစပ် တည်သည်။

      • Our garden is bordered on one side by a stream.

      အနားသတ်ထားသည်။ ကွပ်ထားသည်။ usu be bordered

      • a handkerchief bordered with lace.

      ကပ်လျက်တည်သည်။ အခြားမဲ့တည်သည်။

      • The new housing estate borders on the motorway.

      ဖြစ်လုနီးပါး။ သလို။

      • His reply to the teacher was bordering on rudeness.

      ~ borders 3rd person; ~ bordered past and past participle; ~ bordering present participle

        thesaurus