scatter

Noun

ပြန့်နှံ့စေသည်၊ ပြန့်ကြဲသည်

    also scattering sing ကွက်တိကွက်ကျား။ ပြောက်တိပြောက်ကျား။

    • a scatter of hailstones.

    ~ scatters plural

      Verb

      လူစုခွဲသည်။ လူစုကွဲသည်။

      • scatter the coconut over the icing.

      ကြဲသည်။ ပက်သည်။ ဖြန့်ကြဲထားသည်။

      • A few cushions were scattered about.

      ~ sth with sth ကြဲသည်။

      • scatter the lawn with grass seed.

      ~ scatters 3rd person; ~ scattered past and past participle; ~ scattering present participle

        thesaurus