breakup
Noun
ပျက်ခြင်း။ ပြိုကွဲခြင်း။
- The breakup of their marriage shocked their friends.
ခွဲစိတ်ခြင်း
- the breakup of large estates.
~ breakups plural
break up
Phrase
အစိတ်စိတ်အမြွှာမြွှာ ဖြစ်သည်။ အပိုင်းအစများဖြစ်အောင် လုပ်သည်။ အဆုံးသတ်သည်။ နိဂုံးချုပ်သည်။
- The ship broke up on the rocks.
လူအုပ်ကို အတင်းအကျပ် ခွဲသည်၊ တားသည်။ စိတ်သည်၊ ပိုင်းသည်။ အလျဉ်ပြတ် စေသည်။
- Police were called in to break up the meeting.
လူစုခွဲသည်။ Brit ကျောင်းပိတ်ရက် စတင်သည်။ Brit ချုံးချုံး ကျသည်။ ဗုန်းဗုန်းလဲသည်။ US ဣန္ဒြေမဆည်နိုင်အောင် ရယ်မောသည်။
- The meeting broke up at eleven o'clock.
အဆက်ဖြတ်သည်။ လက်တွဲဖြုတ်သည်။
- She's just broken up with her boyfriend.
Verb
~ breaks up 3rd person; ~ broke up past tense; ~ broken up past participle; ~ breaking up present participle