breakup

Noun

ပျက်ခြင်း။ ပြိုကွဲခြင်း။

  • The breakup of their marriage shocked their friends.

ခွဲစိတ်ခြင်း

  • the breakup of large estates.

~ breakups plural

    break up

    Phrase

    အစိတ်စိတ်အမြွှာမြွှာ ဖြစ်သည်။ အပိုင်းအစများဖြစ်အောင် လုပ်သည်။ အဆုံးသတ်သည်။ နိဂုံးချုပ်သည်။

    • The ship broke up on the rocks.

    လူအုပ်ကို အတင်းအကျပ် ခွဲသည်၊ တားသည်။ စိတ်သည်၊ ပိုင်းသည်။ အလျဉ်ပြတ် စေသည်။

    • Police were called in to break up the meeting.

    လူစုခွဲသည်။ Brit ကျောင်းပိတ်ရက် စတင်သည်။ Brit ချုံးချုံး ကျသည်။ ဗုန်းဗုန်းလဲသည်။ US ဣန္ဒြေမဆည်နိုင်အောင် ရယ်မောသည်။

    • The meeting broke up at eleven o'clock.

    အဆက်ဖြတ်သည်။ လက်တွဲဖြုတ်သည်။

    • She's just broken up with her boyfriend.

    Verb

    ~ breaks up 3rd person; ~ broke up past tense; ~ broken up past participle; ~ breaking up present participle