chain

Noun

ကွင်းဆက်သံကြိုး

  • Remember to put the chain on the door when you lock it.

ချိန်းကြိုး

  • a bicycle chain i.e for transmitting power from the pedals (PEDAL ၁ to the wheels).

ကြိုးစလွယ်။ ဆွဲကြိုး။

  • The mayor wore her chain of office round her neck.

နှောင်ကြိုး။ အနှောင်အဖွဲ့။ usu. in pl.

  • the chains of poverty.

အစဉ်အတန်း

  • a chain of mountains/a mountain chain.

ကုမ္ပဏီတစ်ခုပိုင် ဆိုင်ခွဲများ၊ ဟိုတယ်များ။

  • a chain of supermarkets/a supermarket chain.

ရှေး ၆၆ပေ အတိုင်းအတာ။ သံကြိုး။

    ~ chains plural

      Verb

      သံကြိုးဖြင့်ချည်သည်။ usu be chained

      • prisoners chained to a wall/each other.

      ~ chains 3rd person; ~ chained past and past participle; ~ chaining present participle

        thesaurus