spike

Noun

ငြောင့်။ ရှေး တံသင်း။ ဆူးချွန်။

  • sharp spikes on top of the railings in the park.

ဖိနပ်ခုံတွင်တပ်သော ဆူးချွန်။ ~ spikes ဆူးချွန်ပါ ဖိနပ်။

  • a pair of spikes. ခ

ပန်းခိုင်

  • spikes of lavender.

~ spikes plural

    Verb

    ငြောင့်စူးသည်။ ဆူးနှင့်ထိုးသည်။ သံ၊ ဆူးစူးသည်။

    • she spiked another oyster.

    ~ sth with sth infml ဖျော်ရည်တွင် အရက်ရောသည် သို့ ဆေးခတ်သည်။

    • she bought me an orange juice and spiked it with vodka.

    ဘောလီဘောခုတ်သည်

      ~ spikes 3rd person; ~ spiked past and past participle; ~ spiking present participle

        thesaurus