clothe

Noun

~ clothes အဝတ်အစား။ အိပ်ယာခင်းအဝတ်များ။ ~ clothier အဝတ်ချုပ်ရောင်းသူ။ ~ clothing အဝတ်အထည်များ။ ဝတ်စားတန်ဆာ။

    Verb

    အဝတ်တန်ဆာ ဆင်သည်။ အဝတ်အစားပေးသည်။

      ဝတ်သည်။ often: be clothed rather formal

      • They were clothed from head to foot in white.

      အဝတ် ဆင်သည်

      • He can barely feed and clothe his family.

      လွှမ်းခြုံသည်

      • a landscape clothed in mist.

      ~ clothes 3rd person; ~ clothed past tense; ~ clothing present participle; ~ clad present participle

        thesaurus