propagate

Noun

~ Propagator ပြန့်ပွားစေသူ။ ဖြန့်ချီသူ။ ~ Propagation ပေါက်ဖွားခြင်း။

    Verb

    fml အယူဝါဒ၊ သဘောတရား၊ သတင်းစသည် ဖြန့်သည်။ သာသနာ ပြုသည်။

    • religious leaders who travelled overseas to propagate their faith.

    အပင် စိုက်ပျိုး တိုးပွားစေသည်။

    • propagate plants from seeds and cuttings.

    အပင် မျိုးပွားသည်။

    • Trees propagate themselves by seeds.

    ~ propagates 3rd person; ~ propagated past and past participle; ~ propagating present participle

      thesaurus