wail

Noun

အော်ငိုခြင်း။ မြည်တမ်းခြင်း။

  • The child burst into loud wails.

အဆက်မပြတ်မြည်သံ

  • the wail of sirens.

~ wails plural

    Verb

    ငိုကြွေးတမ်းတသည်။ မြည်တမ်းသည်။ ညည်းတွားသည်။ တမ်းတသည်။

      ~ about/over sth ဆွဲဆွဲငင်ငင် ငိုကြွေးသည်၊ အီသည်။ မြည်တမ်းသည်။ အော် မြည် သည်။

      • The sick child was wailing miserably.

      အဆက်မပြတ်မြည်သည်

      • You can hear the wind wailing in the chimney.

      ~ wails 3rd person; ~ wailed past and past participle; ~ wailing present participle

        thesaurus