toss

Noun

ခေါင်းပန်း မြှောက်ခြင်း။ မြင်း ခါချခြင်း။ ဦးခေါင်း ဆတ်ခနဲလှုပ်ခြင်း။

  • win, lose on the toss ie of a coin.

~ tosses plural

    Verb

    ပစ်ပေးသည်။ ဦးချိုဖြင့် ခတ်သည်၊ ကော်သည်။

    • toss the ducks some bread, toss some bread to the ducks.

    ခေါင်းကို ဆတ်ခနဲခါသည်။

    • She just tossed her head and walked off.

    လူးလွန့်သည်။ လူးလှိမ့်သည်။

    • The boat was tossed up and down by the waves.

    အသုပ်ကို လှန်လှောသုပ်သည်။

    • Now toss the pasta in melted butter.

    ~ up; sb for sth ခေါင်းပန်း မြှောက် သည်။

    • There's only one cake left—I'll toss you for it.

    ~ tosses 3rd person; ~ tossed past and past participle; ~ tossing present participle

      thesaurus