tip

Noun

အဖျား။ အစွန်း။ ထိပ်။

  • George pressed the tips of his fingers together.

အမှိုက်ပစ်သည့်နေရာ

  • the municipal refuse tip.

သဒ္ဓါကြေး။ ဘောက်ဆူး။

  • He left a tip under his plate.

ထိပ်။ အစွပ်။

  • a walking-stick with a rubber tip.

ကြွက်သိုက်

  • Their house is an absolute tip.

လက်တွေ့အသုံးကျသော အကြံပေး စကား။ အကြံပြုချက်။ အရိပ်အမြွက် နိမိတ်ပြစကား။ တစ်။

  • a handy tip for removing grass stains from clothing.

~ tips plural

    Verb

    ~ sth up/ over စောင်းထောင်စေသည်။ မှောက်သည်။

    • a youth sprinted past/tipping over her glass.

    ဘောက်ဆူးပေးသည်။ ဆုချသည်။

    • tip the taxi-driver 50p.

    ~ up/ over မှောက်သည်။

    • The glass tipped over and crashed to the floor.

    ~ sb/sth as sth/to do sth အရိပ် အမြွက် ပြောသည်။ တစ်ပေးသည်။ နိမိတ် ပြေးသည်။ တစ် ပြေးသည်။

    • He has been widely tipped as the President's successor/to succeed the President.

    ~ sth with sth usu passive အဖျားကို လူးသည်၊ စွပ်သည်၊ တပ်သည်။

    • mountains tipped with snow.

    မှောက်သည်။ ငိုက်ချသည်။ ငိုက်သည် သို့ လန်သည်။

    • He tipped his hat down over his forehead.

    မှောက်သည်။ သွန်သည်။ ဟပ်ထိုး ဟပ်ထိုးဖြစ်သည်။

    • The train stopped abruptly/nearly tipping me out of my seat.

    ပွတ်သည်။ ခတ်သည်။ ပုတ်ထုတ်သည်။

    • The ball just tipped the edge of his racket.

    ~ tips 3rd person; ~ tipped past and past participle; ~ tipping present participle

      thesaurus