taunt

Noun

often pl မခံချင်အောင်ပြောသောစကား။

  • ignoring the taunts of the crowd.

~ taunts plural

    Verb

    ~ sb with sth မခံချင်အောင် ထိက ပါးရိက ပါးပြော သည်။ မခံချိမ ခံသာ ဖြစ် အောင် ပြောသည်။

    • The other children taunted him with remarks about his size.

    ~ taunts 3rd person; ~ taunted past and past participle; ~ taunting present participle

      thesaurus