shelter

Noun

~ from sth အရိပ်အာဝါသ။

  • people desperately seeking shelter from the gunfire.

often in compounds တဲ၊ အိမ်၊ အေးကျင်း စသော အဆောက်အအုံ။

  • They built a rough shelter from old pieces of wood and cardboard.

အိုးမဲ့အိမ်မဲ့၊ ဒုက္ခရောက်သူ လူ၊ တိရစ္ဆာန်တို့ ခိုနားရန် ကုသိုလ်ဖြစ်ရိပ်သာ၊ ဂေဟာ စသည်။

  • a night shelter for the homeless.

~ shelters plural

    Verb

    ~ sb/sth from sth/sb ကာသည်။ ကွယ်သည်။ ခိုလှုံခွင့်ပေးသည်။

    • The wall sheltered the soldiers from the gunfire.

    ကာသည်။ ကွယ်သည်။ အကာ အကွယ် ပေးသည်။

    • Is our country's industry sheltered from foreign competition?

    ~ from sth ခိုသည်။ ခိုလှုံသည်။

    • political refugees sheltering in the US embassy.

    ~ shelters 3rd person; ~ sheltered past and past participle; ~ sheltering present participle

      thesaurus