scream

Noun

စူးစူးဝါးဝါးအော်သံ၊ ရယ်သံ။ ဟားတိုက်ရယ်သံ။

  • the screams of the wounded.

sing dated infml အူနှိပ်နေရအောင် ပြက်လုံးထုတ်သူ။ အလွန် ရယ်စရာ ကောင်း သူ။ အူနှိပ်ရ သောပြက်လုံး။

  • He's an absolute scream.

~ screams plural

    Verb

    ဟစ်သည်။ အော်သည်။ © SHOUT

    • The fans screamed with delight when they saw him.

    အော်သည်။ ငယ်သံပါအောင် အော်သည်။

    • He screamed out that there was a fire.

    စီစီညံသည်။ ပွက်လောရိုက်သည်။

    • I pressed the accelerator till the engine screamed.

    လေစူးစူးဝါးဝါးတိုက်သည်။ ကားများ တဝေါဝေါ ပြေးသည်။

    • The wind screamed through the trees.

    ~ screams 3rd person; ~ screamed past and past participle; ~ screaming present participle

      thesaurus