reproach

?

ads

noun

အပြစ်တင်ခြင်း

အပြစ်အဆာ

  • Her manners are above/beyond reproach ie perfect.

အပြစ်ဆိုခြင်း

  • he gave her a look of reproach.

formal အရှက်ရခြင်း

သိက္ခာကျ ခြင်း

  • bring reproach upon oneself.

sing ~ to sb/sth ရှက်ဖွယ်ကိစ္စ

အမည်းစက်

  • Poverty is/The poor are a constant reproach to our society.

~ reproaches plural

verb

~ sb/oneself for sth/doing sth အပြစ်တင်သည်

  • She reproached him gently for forgetting their anniversary.

~ sb/oneself with sth ပြစ်တင်ဝေဖန်သည့်သဘောပြသည်

  • She reproached him with aloofness.

~ reproaches 3rd person; ~ reproached past tense; ~ reproaching present participle

adjective

~ reproachable အပြစ်တင်ဖွယ်ရာမရှိသော

~ reproachful အပြစ်တင်သော

ဆဲရေးတိုင်းထွာသော

adverb

~ reproachably အပြစ်တင်ဖွယ်

thesaurus

ads