ravish

Noun

အတင်းအကြပ်ယူခြင်း။ လုယူခြင်း။ ဗလက္ကာရပြုခြင်း။

    Verb

    fml or rhet esp passive အသည်း ဘဝင်ခိုက်စေသည်။

    • He was ravished by the beauty of the music.

    မုဒိမ်းကျင့်သည်

      ~ ravishes 3rd person; ~ ravished past and past participle; ~ ravishing present participle

        thesaurus