praise

Noun

ချီးကျူးခြင်း။ ချီးမွမ်းခြင်း။

  • He received high praise for his scientific research.

ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ရိုကျိုးခြင်း။

  • Praise be to God ie expressing relief or joy!

~ praises plural

    Verb

    ချီးမွမ်းသည်။ တန်ဖိုးဖြတ်သည်။

      ~ sb/sth for sth; sb/sth as sth ချီးကျူးသည်။ ချီးမွမ်းသည်။ အမွှမ်းတင်သည်။

      • He praised her for all her hard work.

      ဘုရားသခင် ၏ ဂုဏ်ပုဒ်ကို ဥဒါန်းကျူးသည်။ ဘုရား သခင်၏ ကျေးဇူး တော်ကို ချီးကျူးသည်။

      • praise the Lord.

      ~ praises 3rd person; ~ praised past and past participle; ~ praising present participle

        Adjective

        ~ Praiseful ချီးမွမ်းစရာကောင်းသော။

          thesaurus