praise
Noun
ချီးကျူးခြင်း။ ချီးမွမ်းခြင်း။
- He received high praise for his scientific research.
ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ရိုကျိုးခြင်း။
- Praise be to God ie expressing relief or joy!
~ praises plural
Verb
ချီးမွမ်းသည်။ တန်ဖိုးဖြတ်သည်။
~ sb/sth for sth; sb/sth as sth ချီးကျူးသည်။ ချီးမွမ်းသည်။ အမွှမ်းတင်သည်။
- He praised her for all her hard work.
ဘုရားသခင် ၏ ဂုဏ်ပုဒ်ကို ဥဒါန်းကျူးသည်။ ဘုရား သခင်၏ ကျေးဇူး တော်ကို ချီးကျူးသည်။
- praise the Lord.
Adjective
~ Praiseful ချီးမွမ်းစရာကောင်းသော။