incapacitate
Noun
~ Incapacitation မစွမ်းဆောင်နိုင်ခြင်း။ ~ Incapacity အင်အားစွမ်းအားမဲ့ခြင်း။ ဉာဏ်စွမ်းရည်-ချို့တဲ့-ချို့ယွင်းခြင်း။
Verb
fml usu passive မသန်မစွမ်း ဖြစ်စေသည်။
- he was incapacitated by a heart attack.
~ incapacitates 3rd person; ~ incapacitated past and past participle; ~ incapacitating present participle