imbue

Noun

~ Imbuement ဆေးဆိုးခြင်း။ စွဲမြဲစေခြင်း။

    Verb

    often be imbued with ~ sb/sth with sth fml ပြည့်ဝ စေသည်။ ပြည့်လျှမ်းသည်။ စိမ့်ဝင်စေသည်။

    • he was imbued with a deep Christian piety.

    ~ imbues 3rd person; ~ imbued past and past participle; ~ imbuing present participle

      thesaurus