heave

?

ads

noun

မြင့်ချည်နိမ့်ချည်လှုပ်ရှားခြင်း

အားစိုက်ခွန်စိုက် ဆွဲယူခြင်း၊ ပစ်လွှင့်ခြင်း

  • With a mighty heave he lifted the sack onto the lorry.

~ heaves plural

verb

ပင့်မသည်

ကုတ် ကတ် တက် သည်

  • he heaved himself up onto the rock ledge.

မြင့်ချည်နိမ့်ချည် မှန်မှန်လှုပ်ရှားသည်

  • Her shoulders heaved with emotion.

~ at/ on sth လွန်ကိုဆွဲသည်

ကြိုးဖြင့်ဆွဲသည်

  • We heaved as hard as we could but it didn't move.

ပစ်ပေါက်သည်

ပစ်လွှင့်သည်

  • heave a brick through a window.

သက်ပြင်းချသည်

  • He heaved a sigh of relief.

~ up အော့အန်သည်

အော်ဂလီဆန်သည်

~ heaves 3rd person; ~ heaved past tense; ~ heaving present participle; ~ hove past tense

thesaurus

ads