fetter

Noun

usu pl ထူးကွင်း။ ခြေထိတ်။

  • He was kept in fetters.

rhet သံယောဇဉ်။ ချုပ်ချယ်မှု။ တစ်စုံ တစ်ယောက်ကို ချုပ်ချယ်ကန့်သတ်ထားသော သို့ ဟန့်တား နှောင့်ယှက်ထားသောအရာ။

  • freed from the fetters of ignorance.

~ fetters plural

    Verb

    ထူးခတ်သည်။ ထိတ်ခတ်သည်။

      ချုပ်ချယ်သည်

      • I hate being fettered by petty rules and regulations.

      ~ fetters 3rd person; ~ fettered past and past participle; ~ fettering present participle

        thesaurus