faint

Noun

မေ့မျောခြင်း

    sing သတိလစ်ခြင်း။

    • She fell to the ground in a dead faint.

    ~ faints plural

      Verb

      သတိလစ်သည်

      • Do not bend over suddenly because this can cause fainting or dizziness.

      ~ faints 3rd person; ~ fainted past and past participle; ~ fainting present participle

        Adjective

        မှိန်သော။ အားနည်းသော။ တိမ် သွားသော။ သင်း ပျပျ။ ညှီ စို့စို့။

        • -er, -est
        • The sounds of music grew fainter and fainter.

        အားနည်းသော။ အား ပျော့သော။

        • His breathing became faint.

        မူးမေ့မလိုဖြစ် သော။ မူးဝေ သော။

        • She suddenly felt faint.

        ရေးရေးမျှ ရှိသော။

        • There is still a faint hope/chance that she may be cured.

        စိတ်မပါသော

        • a faint show of resistance.

        အားနည်းမောပန်းသော။ အားအင်ချို့တဲ့သော။

        • The explorers were faint from hunger and cold.

        ~ fainter comparative; ~ faintest superlative

          thesaurus