divert

Noun

~ Divertion သွေဖီခြင်း။

    Verb

    ~ sb/sth from sth; to sth လမ်းလွှဲသည်။ လမ်းကြောင်းပြောင်းသည်။ လမ်းပြောင်းပေးသည်။

    • divert a ship from its course.

    အာရုံပြောင်းသည်

    • By concentrating on the sensational aspects of the case the newspapers are diverting our attention from the real issues.

    ပျော်စေသည်။ ရွှင်မြူးစေသည်။

    • Children are easily diverted.

    ~ diverts 3rd person; ~ diverted past and past participle; ~ diverting present participle

      Adjective

      ~ Diverting သွေဖီသော။ ပျော်ရွှင်စေသော။

        Adverb

        ~ Divertingly ပျော်ရွှင်ဖွယ်။

          thesaurus