discriminate
Noun
~ Discrimination ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်း။
Verb
ခွဲခြားသည်။ ပိုင်းခြားသည်။
~ between A and B ကွဲပြားခြားနားမှုကို သိမြင်သည်။ ခွဲခြားသည်။ ခွဲခြားသတ်မှတ် သည်။
- The law discriminates between accidental and intentional killing.
~ against sb/in favour of sb ခွဲခြား ဆက်ဆံသည်။ တစ်ဖက်ကိုနှိမ်၍ ဆက်ဆံသည်။ တစ်ဖက် ကို အသာပေးသည်။
- Society still discriminates against women/in favour of men.
~ discriminates 3rd person; ~ discriminated past and past participle; ~ discriminating present participle