deflect

Noun

~ Deflection သွေဖီခြင်း။ လွှဲဖယ်ခြင်း။

    Verb

    တိမ်ပါးစေသည်။ လွဲဖယ်စေသည်။ သွေဖီသည်။

      တစ်စုံတစ်ခုကိုထိ၍ လမ်းကြောင်း လွဲချော် သွားသည်၊ ချော်ထွက်သွားသည်၊ လွှဲဖည်သည်။

      • The bullet deflected from the wall.

      ~ sb from sth ဦးတည်ချက်မှ သွေဖည်စေသည်။

      • She will not be easily deflected from her purpose.

      ~ deflects 3rd person; ~ deflected past and past participle; ~ deflecting present participle

        thesaurus