cry

Noun

ငိုသံ။ ငိုညည်းသံ။ အော်မြည်သံ။

  • the cry of an animal in pain.

အော်ဟစ်သံ

  • A cry of 'Help!' was heard coming from the river.

usu sing တိရစ္ဆာန် အော်မြည်သံ။

  • the cry of the rook.

sing ငိုခြင်း။

  • Have a good cry— it'll make you feel better.

~ for sth တောင်းဆိုချက်။ ပန်ကြားချက်။

  • Her suicide attempt was a clear cry for help.

esp in compounds ကြွေးကြော်သံ။ ငြာသံ။

  • His speech attacking the government has proved a rallying cry for party dissidents.

dated နှိုးဆော်သံ။

  • the old street cries of London.

~ cries plural

    Verb

    အော်သည်။ ငိုကြွေးသည်။ ဟစ်ခေါ်သည်။ to cry down ရှုတ်ချပြစ်တင်သည်။ to cry one's heart out သည်းသည်းထန်ထန် ငိုကြွေးသည်။

      ~ for/over sth/sb; with sth no passive ငိုသည်။ မျက်ရည်ကျသည်။

      • The child was crying for i.e because it wanted its mother.

      ~ out အော်သည်။

      • She cried out in pain after accidentally cutting herself.

      ~ out; for sth အော်ဟစ်သည်။

      • He cried out for mercy.

      ~ cries 3rd person; ~ cried past and past participle; ~ crying present participle

        thesaurus