conquer

?

ads

noun

~ conqueror အောင်မြင်သူ

~ conquest အောင်မြင်ခြင်း

verb

သိမ်းပိုက်စိုးမိုးသည်

  • The Normans conquered England in 1066.

အနိုင်ယူသည်

နိုင်သည်

  • England conquered their main rivals in the first round of the competition.

အခက်အခဲစသည်ကိုကျော်လွှား အောင်နိုင်သည်

  • The mountain was not conquered i.e successfully climbed until 1953.

သူတစ်ပါးစိတ်နှလုံးကို ယူကျုံးသည်၊ လွှမ်းမိုးသည်

  • He set out to conquer the literary world of New York.

~ conquer verb; ~ conquers 3rd person

thesaurus

ads