coincide

Noun

ထပ်တူကျသည်၊ တိုက်ဆိုင်သည်

    ~ Coincidence ထပ်တူညီခြင်း။

      Verb

      တစ်ချိန်တည်းဖြစ်ပျက်သည်။ တိုက်ဆိုင်သည်။

      • Her arrival coincided with our departure.

      တစ်ထပ်တည်းကျသည်

      • Their stories coincided.

      တစ်နေရာတည်းဖြစ်သည်

      • The position of the manor coincides with that of an earlier dwelling.

      ~ coincides 3rd person; ~ coincided past and past participle; ~ coinciding present participle

        thesaurus