clinch

Noun

လက်ဝှေ့ထိုးရာ၌ လူချင်းပူးကပ်ခြင်း။

  • get into/break a clinch.

ရင်ချင်းအပ်၍ဖက်ခြင်း

    ~ clinches plural

      Verb

      အဆုံးသတ်သည်။ ပြီးပြတ်သည်။ အောင်နိုင်သည်။

      • The score was level until a last-minute goal clinched it for us.

      လူချင်းပူးကပ်နေသည်။ ဖက်ထားသည်။

      • The boxers clinched and the referee had to separate them.

      ~ clinches 3rd person; ~ clinched past and past participle; ~ clinching present participle

        thesaurus