bump

Noun

တိုးခြင်း၊ တိုက်ခြင်း၊ ဆောင့်ခြင်း။

  • The passengers felt a violent bump as the plane landed.

တိုက်မိ၊ ခိုက်မိသံ။

  • I heard a bump in the next room.

တိုက်မိ၊ ဆောင့်မိသည့် အရောင်အဖု။

  • She had a nasty bump on her head after falling from her horse.

မညီမညာ၊ အကောအဝှမ်းများသည့် မျက်နှာပြင်။

  • a road with a lot of bumps in it.

~ bumps plural

    Verb

    ကိုယ်လုံးနှင့်ဝင်၍ တိုးမိ၊ တိုက်မိ၊ ဆောင့်မိသည်။

    • In the dark I bumped into a chair.

    ခေါင်း၊ ဒူး၊ ပခုံး စသည်နှင့် တိုးမိ၊ တိုက်မိ၊ ဆောင့်မိသည်။

    • Be careful not to bump your head on the low beams.

    လှည်း၊ ကား စသည် လမ်းကြမ်း၌ တဂျုံးဂျုံးတဂျိုင်းဂျိုင်းဆောင့် ၍သွား သည်။

    • The old bus bumped along the mountain road.

    ~ bumps 3rd person; ~ bumped past and past participle; ~ bumping present participle

      thesaurus