bruise

Noun

သွေးခြေဥခြင်း

    ခန္ဓာကိုယ်၌ ပွန်းပဲ့ဒဏ်ရာ။ သစ်သီးစသည်၌ ပွန်းပဲ့ရာ။

    • She was covered in bruises after falling off her bicycle.

    ~ bruises plural

      Verb

      ပွန်းပဲ့ဒဏ်ရာရစေသည်။ ပွန်းပဲ့စေသည်။

      • Her face was badly bruised in the crash.

      သစ်သီးစသည် ထိခိုက်မိ၍ နာသည်။

      • Don't drop the peaches—they bruise easily.

      ~ bruises 3rd person; ~ bruised past and past participle; ~ bruising present participle

        thesaurus