breakage
Noun
ကျိုးပဲ့ခြင်း။ ကွဲရှခြင်း။ ယင်းသို့ဖြစ်အောင် လုပ်ခြင်း။
- a breakage or similar accident.
ကွဲရှမှု။ ကွဲရှပျက်စီးဆုံးရှုံးမှု။
- measures to reduce the risk of breakage.
~ breakages plural
ကျိုးပဲ့ခြင်း။ ကွဲရှခြင်း။ ယင်းသို့ဖြစ်အောင် လုပ်ခြင်း။
ကွဲရှမှု။ ကွဲရှပျက်စီးဆုံးရှုံးမှု။
~ breakages plural