brandish

Verb

ဓား၊ လှံ စသည်ကို ဒေါသ၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှု စသည်ဖြင့် ဝှေ့ရမ်းသည်၊ ဝင့်သည်။

  • brandish a gun/a knife/an axe.

~ brandishes 3rd person; ~ brandished past and past participle; ~ brandishing present participle

    Noun

    ~ brandishes plural

      thesaurus