brace

?

ads

noun

အထိန်းအချုပ်ကိရိယာ

  • a neck brace i.e. worn to support the neck after injury.

ကလေး၏သွားညီညာအောင် စွပ်ထားရသော သတ္တု အထိန်း

  • My daughter has to wear a brace on her teeth.

birt suspenders ဘောင်းဘီသိုင်းကြိုး

  • a pair of braces.

တွန့်ကွင်း

{...}

အမဲပစ်၍ရသော သားကောင်၊ ငှက် နှစ်ကောင်၊ တစ်ပြူး

  • two brace of partridges.

verb

ခိုင်အောင်၊ မြဲအောင်၊ ခွင်ကျအောင် ထိန်းသည်၊ ချုပ်သည်

  • the posts were braced by lengths of timber.

မလဲမပြိုအောင် အားပြုထားသည်၊ ထိန်းထားသည်၊ တောင့်ထားသည်

  • He braced himself against the seat of the car as it hit a tree.

အားတင်းထားသည်

တောင့်ထား သည်

  • both stations are bracing themselves for job losses.

~ brace verb; ~ braced past tense

thesaurus

ads