blame

Noun

အပြစ်ပုံချသည်

    ချွတ်ချော်မှားယွင်းမှု၊ ညံ့ဖျင်းမှု စသည် အတွက် အပြစ်၊ တာဝန်။

    • his players had to take the blame.

    ဝေဖန် ပြစ်တင်ခြင်း။

    • he singled out food additives for blame.

    ~ blames plural

      Verb

      blame something on အပြစ်ဖို့သည်။ လွှဲချသည်။

      • the inquiry blamed the engineer for the accident.

      ~ blames 3rd person; ~ blamed past and past participle; ~ blaming present participle

        Adjective

        ~ blamable အပြစ်တင်ထိုက်သော။ အပြစ်ဆိုနိုင်သော။ အပြစ်ရှိသော။ ~ blameless အပြစ်တင်ခွင့်မရှိသော။ အပြစ်တာဝန်ကင်းသော။ အပြစ်ကင်းစင်သော။ ~ blameful အပြစ်တင်ခံထိုက်သော။ အပြစ်တာဝန်မကင်းသော။ အပြစ်မရှိသော။

          Adverb

          အပြစ်တင်ထိုက်စွာ။ အပြစ်မကင်းဘဲ။ အပြစ်ကင်းစွာ။ အပြစ်မရှိဘဲ။ ~ blamefully အပြစ်တင်ထိုက်ဖွယ်။ အပြစ်တင်ခံထိုက်စွာ။

            thesaurus