bargain

Noun

နှစ်ဦးသဘောတူ အပေးအယူလုပ်သည်၊ ကုန်ဖလှယ်သည်

    အပေးအယူလုပ်မှု၊ စျေးသက်သာစွာရသော ပစ္စည်း

      နှစ်ဦးနှစ်ဖက် အပေးအယူ။

      • make/strike a bargain with someone.

      လျှော့ဈေး

      • The car was a bargain at that price.

      ~ bargains plural

        Verb

        ဈေးဆစ်သည်။ ညှိသည်။

        • The unions bargained with management for a shorter working week.

        ~ bargains 3rd person; ~ bargained past and past participle; ~ bargaining present participle

          thesaurus